W tym roku para hodowlana puszczyków uralskich w Zoo Ostrava odchowała pięć piskląt. Wszystkie zostały włączone do programu repatriacyjnego „Habichtskauz Wiederansiedelung“ i w jego ramach zasilą populację tej dużej sowy w austriackich rezerwatach przyrody. Program ten działa już od 2009 roku. Zoo Ostrava przyłączyła się do niego w roku 2014 i do roku 2022 dostarczyła do Austrii już 23 młode sowy.

W tym roku na polecenie koordynatora projektu do Austrii zawieziono 5 ostrawskich młodych – 2 samczyki i 3 samiczki. Razem z nimi wyjechała też trójka piskląt przywiezionych do Ostravy z Krakowa. Zwierzęta są przekazywane na rzecz projektu bezpłatnie, ale oczywiście ktoś musi zapłacić za transport. W poprzednich latach koledzy z austriackiego projektu przyjeżdżali po puszczyki. W tym roku jednak  Zoo Ostrava zostało poproszone o pomoc w transporcie zarówno ostrwskich, jak i krakowskich sów. Czasami ogrody zoologiczne dzielą się kosztami, czasami jedno zoo pomaga drugiemu, a następnym razem odwdzięczają się tym samym.

Ostrawskie młode wykluły się od 12 do 20 kwietnia doświadczonej parze hodowlanej na zapleczu zoo. Do Austrii zostały odwiezione 4 lipca. Najpierw przyzwyczają się do nowego środowiska w wolierach adaptacyjnych. Kiedy podrosną, to zostaną wypuszczone na wolność. Ich nowym domem staną się piękne lasy w biosferycznym rezerwacie Wienerwald oraz w Wildnisgebiet Dürrenstein.

Puszczyki stopniowo wracają do wolnej przyrody, gdzie były uprzednio w 19 i 20 wieku wytępione. Od początku realizacji projektu wypuszczono na wolność około 350 młodych sów. Już dwa lata po rozpoczęciu wypuszczania, odnotowano pierwsze gniazdowanie na tym obszarze. W kolejnym okresie liczba par lęgowych stopniowo rosła, a wraz z nimi liczba odchowanych młodych. W 2017 r. na wolności wychowało się 50 piskląt, w 2019 r. 53 pisklęta, a w 2021 r. ponad 70 piskląt.
Również ten sezon zakończył się sukcesem. Tylko na obszarze Lasu Wiedeńskiego (Biosphaerenpark Wienerwald) oznakowano 32 pisklęta. Na obszarze Wildnisgebiet Dürrenstein liczba piskląt jest nieznana, ale ze względu na sprzyjające warunki w tym roku, istnieje duże prawdopodobieństwo, że sezon lęgowy na tym obszarze również zakończył się sukcesem. Ilość wyprowadzonych młodych zależy od obfitości głównej zdobyczy - drobnych gryzoni.

Puszczyk uralski (Strix uralensis) zasiedla lasy liściaste lub mieszane tajgi euroazjatyckiej, gór Europy Środkowej a nawet Chiny. W Europie Środkowej występuje rzadki podgatunek Strix uralensis macroura. Sowa ta była wytępiona na wielu miejscach Europy. W Czechach jako relikt glacjalny występowała na Szumawie, gdzie jednak z powodu zmian w charakterze zalesienia, zmian klimatycznych, niedoboru zdobyczy i polowań, jej populacja zaniknęła na przełomie 19 i 20 wieku.
Od lat siedemdziesiątych 20 wieku w Parku Narodowym Bawarski Las wypuszcza się puszczyki uralskie, co zaowocowało powrotem tych pięknych ptaków w lasy Szumawy. Według najnowszych badań na Szumawie zadomowiło się  już około dwudziestu par. Ptaki te też chętnie korzystają z budek lęgowych. Park Narodowy Bawarski Las i Szumawa stanowią największy teren leśny w Europie Środkowej.

Powrót do aktualności