W ekspozycji serwali w  pobliżu pawilonu Indyjskich Ssaków Drapieżnych baraszkuje dwójka młodych. Kocięta urodziły się na początku kwietnia. Pierwsze tygodnie spędziły z matką na zapleczu ekspozcji, ale teraz już stopniowo odkrywają wybieg zewnętrzny.

Tegoroczne młode, które urodziły się 4 kwietnia, są szóstym i siódmym potomkiem  pary hodowlanej zestawionej w 2017 roku.  Ich matką  jest zatem doświadczona samica, która otacza je troskliwą opieką. Po miesiącu od narodzin (9 maja) opiekunowie przeprowadzili pierwszą kontrolę weterynaryjną, która obejmowała odrobaczenie i sprawdzenie płci. Wstępnie ustalono, że kocięta to samczyk i samiczka a do ostatecznego potwierdzenia dojdzie podczas drugiej kontroli weterynaryjnej.

Zoo Ostrava hoduje serwale od 1989 roku i dotąd udał się odchów trzydziestu kociąt.

Serwal (Leptailurus serval) występuje w Afryce z wyjątkiem Sahary, rzadko zaś w Algierii, Tunezji i Maroku. Zamieszkuje trawiaste sawanny, lubi też przebywać w pobliżu wody, gdzie może polować na żaby i ryby, a nawet flamingi.
Dzięki dłuższym kończynom i długiej szyi może unieść głowę do 75 cm nad ziemią, co ułatwia mu polowanie w trawie. Potrafi zręcznie polować nie tylko na małe ssaki, ale także na ptaki. Gdy spłoszony ptak odlatuje, serwal skacze za nim na wysokość do 2 m i łapie go w locie. Łapie też owady, czasem poluje na małe antylopy. Żyje samotnie (zamieszkuje obszar około 3 km2), a samiec spotyka się z samicą tylko na krótko w okresie rui. Po 70-79 dniach ciąży samica rodzi od jednego do trzech młodych. W opiece ludzkiej samiec często uczestniczy w wychowaniu młodych, więc rodzina może pozostać razem dopóki młode nie osiągną dojrzałości. Serwal żyje około 20 lat. Bardzo rzadko może spotkać osobniki melanistyczne  - czyli o czarnym umaszczeniu.

Powrót do aktualności