Kondory królewskie hodujemy w Zoo Ostrava od 1970 roku. W 2017 roku, po prawie 50 latach, doczekaliśmy się wreszcie pierwszego pisklęcia tego najbardziej kolorowego kondora. Od tego czasu para hodowlana z powodzeniem odchowała już pięć piskląt. W tym roku opiekuje się szóstym potomkiem i wygląda na to, że ponownie odchów będzie udany.

Kondory królewskie w ogrodach zoologicznych hodowane są stosunkowo rzadko i rzadka się tu rozmnażają. Główną przyczyną niepowodzeń w odchowie młodych jest problem z utworzeniem harmonijnej pary. Naturalny odchów jest zatem niezwykle ważny dla europejskiej hodowli. Para hodowlna została zestawiona w 2011 roku. W roku 2014 i 2016 roku nie udało się jej odchować młode. Problem pojawił się w momencie wykluwania się pisklęcia z jaja, kiedy rodzice nie umieli mu pomóc. Choć opiekunowie starają się nie ingerować w gniazdowanie, to na podstawie tych doświadczeń zdecydowali się w kolejnych latach pomagać młodym przy wylęgu.

Para hodowlana inkubuje jajo na gnieździe. Na kilka dni przed spodziewanym wylęgiem przenosimy jajo do wylęgarni i na gnieździe zastępujemy je sztucznym jajem. Przez pierwsze trzy dni po wykluciu dni opiekunowie karmią pisklę regularnie nadtrawionym mięsem. Trzy dni to czas, kiedy nie ma ryzyka, że pisklę zafiksuje się na człowieku. Podkarmione młode,  wraca do gniazda do rodziców, którzy bez problemu je przyjmują i od razu zaczynają się nim opiekować. Tak samo było w tym roku.

Samica kondora złożyła jajo 31 grudnia ubiegłego roku i wysiadywała je na przemian z samcem. 15 lutego 2023 roku opiekunowie przenieśli jaja do wylęgarni i zastąpili je sztucznym jajem. Pisklę wykluło się 23 lutego z pomocą opiekunów. Pierwsze dni spędziło w wylęgarni, a hodowcy karmili je nadtrawionym mięsem. Podczas karmienia symulowali sposób karmienia rodziców, gdzie pisklę pobiera pokarm głęboko z ich dzioba (patrz film 1). Po trzech dniach, 26 lutego, pisklę zostało oddane rodzicom, którzy ponownie je przyjęli i otoczyli opieką. W połowie marca opiekunowie przeprowadzili pierwsze kontrolne ważenie małego kondora; jego waga wynosiła 790 g. Miesiąc po wykluciu ważył 1330 g. Przyrost wagi świadczy o tym, że mały kondor ma się dobrze. Jak na razie pokryty jest białymi puchowymi piórami,  wśród których zaczynają pojawiać się pióra konturowe. Dba już także o pokryw swojego ciała, co pokazuje filmik nr 2.

Aby para hodowlana kondorów królewskich, tych niezwykle wrażliwych na zakłócenia ptaków, miała zapewniony spokój w gniazdowaniu i opiece nad potomstwem, jest na stałe umieszczana na zapleczu. Baza hodowlana w europejskich ogrodach zoologicznych liczy około stu ptaków, a naturalnie odchodowane osobniki są niezwykle ważne dla europejskiej hodowli.

Kondor królewski (Sarcoramphus papa) występuje od Ameryki Środkowej do północnej Argentyny w Ameryce Południowej (jeszcze w XVIII wieku występował na Florydzie). Zamieszkuje lasy deszczowe, sawanny i część południowoamerykańskiej pampy. Żywi się głównie zwłokami większych zwierząt, rzadko łapie mniejsze kręgowce. Żyje w parach, a młode pozostają z rodzicami przez dwa lata. Para buduje gniazdo zwykle w baldachimie wysokich drzew z gałęzi i wykłada je liśćmi i mchem. Samica składa jedno jajo, które jest inkubowane na przemian przez obu partnerów przez około 57 dni. Pisklę jest karmione przez rodziców nadtrawionym pokarmem z wola. Upierzenie młodego jest początkowo białe, później przyjmuje brązowy kolor niedojrzałego kondora. Charakterystycznego ubarwienia dorosłego osobnika nabiera dopiero w wieku kilku lat. Majowie czcili go jako świętego ptaka.

Powrót do aktualności